۱۳۸۷ بهمن ۸, سه‌شنبه

Prix Simone de Beauvoir 2009 décerné à la Campagne d'un million de Signatures




فیلمی از مراسم اهدای جایزه سیمون دوبووار به سیمین بهبهانی برای کمپین یک ملیون امضاء در کافه دومگوی پاریس

کامپین در پاریس

Campagne à Paris


۱۳۸۷ بهمن ۷, دوشنبه

فراخوان شرکت در تحصن دو روزه ‏ در اعتراض به موج جدید تخریب خاوران



این جا خاوران است. هنوز بوی گوشت سوخته از گورهای بی‏نشان بر می‏خیزد. هنوز دست که روی خاک می‏کشی احساس می‏کنی دستی را که روی سر دیگری است، پایی که در آغوش آن یکی است. سال 67 وقتی خاک نمناک را فقط اندکی با دست کنار می زدند ، حتی پیراهن چهارخانه آن نگاه مغرور را می دیدند. پس از آن هربار که گوشه‏ای از خاک را ویران می‏کردند، صدای خرد شدن مهره‏های گردن آن‏ها در دالان‏های تاریخ می‏پیچید.

خاوران بازمانده ای از یادهای خون چکان مان است. خاوران میراث سال‏ها مبارزه و مقاومت در برابر سرکوب و دژخویی است. خاوران نماد مقاومت 20 ساله خانواده‏هایی است که نمی‏خواستند بخشی از تاریخ جهان به غارت رود و تاریخی وارونه و تقلبی نوشته شود. مقاومت خانواده‏ها جنبشی دادخواهانه است. جنبشی که هرروزه یادآور می‏شود این یک مبارزه جهانی است در کنار تمامی دادخواهان جهان. خاوان سهم آیندگان است تا جهانی را که از آن ارث برده‏اند به قضاوت بنشینند. خاوران هویت یک جنبش است. سند زنده ای از یک مبارزه ی برحق و نابرابر. سند روزهای خون و جنون. خاوران و خاوران‏ها اسناد دادخواهی و رمزگشایی از جنایتِ جنایت‏پیشگان تاریخ است. حفاری خاوران یعنی کشف استخوان و هر استخوان یعنی حضور غایب یک انسان، یک زندگی، یک عشق. خاوران درست مانند دیوار کمون، استادیوم شیلی، میدان مادران مایو، داخایو و آشویتس مکان یاد آرمان خواهی و مقاومت و مبارزه در تاریخ جهان است. خاوران تمام آن آرمانی است که جمهوری مرگ حتی تا به امروز نیز تلاش در دفن و حذف خشونت بار آن دارد.

آنچه امروز در خاوران اتفاق می‏افتد، تازه نیست؛ پروسه‏ی تناوبی نابودی خاک را سال‏هاست حاکمان جنون به پیش می‏برند. بحث اما بر سر تخریب گورهای بی‏نشان نیست. آنچه که اهمیت دارد، ثبت شدن خاوران در حافظه تاریخ است. خاوران باید به‏همان شکلی که بود، باقی بماند. فراموش نکرده‏ایم دست‏های خون آلود جانیان همچنان صندلی‏های قدرت را می‏فشارند، بی‏هراسی از بازگویی حقیقت. بخشی دیگر از آنان اینک رنگ عوض کرده، با نام حقوق بشر پرچم‏های سهم‏خواهانه‏ی خود را برافراشته‏اند. آنان می‏خواهند تا نام جنایت‏پیشه‏گان را و هر هم‏راز و هم‏دست آنان را به بایگانی تاریخ سپارند. آنان می‏خواهند ما از یاد ببریم حذف آرمان خواهی و رادیکالسم سیاسی را که ترجمانش حذف فیزیکی هزاران زندانی سیاسی – عقیدتی بود. کابوس شومی را که با سلاحی از ایدئولوژی مذهبی و طناب و سرب تحقق یافت. و این تمنای پلشت با قاطعیت فتوای دینی بت اعظم شان، چه ساده برای آنان رقم خورد و چه دهشتناک بر ما گذشت.

خاوران الهام بخش مبارزه و آرمان‏خواهی نسل ما‏ست. ما فرزندان خاک خاوران‏ها می‏خواهیم در حافظه‏ی تاریخی جهان دست ببریم. ما می‏خواهیم حافظه‏ی تاریخی جهان را تصحیح و تکمیل کنیم. ما می‏خواهیم آن‏چه را که از حافظه‏ی جهان زدوده‏اند، دوباره به یادش آوریم. ما به جهانی دیگرگونه باور داریم. جهانی که در آن وجدان بیدار بشری، فریاد حقیقت و دادخواهی سر می‏دهد. ما با همراهی تمامی جان های بیدار خواهیم آمد تا سکوتی را که قدرت‏های جهان بر وجدان بشری تحمیل کرده‎اند، بشکنیم.

برآنیم تا در نخستین گام با تحصنی دو روزه در مقابل خانه‎‏ی رسانه‏ها در برلین و با فراخواندن رسانه‏ها به انتشار روایت ناشنیده‏ی ما سکوت تاریخ را بشکنیم. این اما پایان راه نیست. ما می مانیم تا در ادامه‏ی این راه با کمک تمام جنبش‏های پیش‏رو در جهان، وجدان بیدار بشری را به قضاوت آن چه بر ما رفت فراخوانیم. باشد که این بار افکار عمومی جهان قاضی سربلند تاریخ باشد.


کمیته جوانان ایرانی در اروپا

  • کانون 67_آلمان

  • کمیته دانشجویی_بلژیک

  • جوانان آزاد ایرانی_پاریس

  • و جمعی از جوانان هم‏قطار

آدرس وبلاگ: http://www.commitee.blogfa.com

شماره‏های تماس در آلمان: 0049 176 21 53 999 2 , 0049 176 29 3550 80


مکان: برلین_ خانه‎‏ی رسانه‏ها_ شیف بائوردام شماره‏ی ٤٠ (Bundes Pressehaus, Schiffbauerdamm 40, 10117 Berlin)

زمان: از جمعه ٦ فوریه ساعت ٩:٠٠ صبح تا شنبه ٧ فوریه ساعت ١٧:٠٠






۱۳۸۷ دی ۲۵, چهارشنبه

گزارش گردهم آیی ۱۴ ژانويه ۲۰۰۹ در پاریس




«چه کسی می خواهد

من و تو ما نشویم

خانه اش ویران باد!»




چهار شنبه ۲۵ دی ۱۳۸۷ برابر با ۱۴ ژانويه ۲۰۰۹ از ساعت ۱۴ به وقت پاریس ، جمعی از ایرانیان مقیم پاریس در کنار فرانسویان به دعوت جوانان ایرانی آزاد – پاریس و کمیته جوانان ایرانی در اروپا در مقابل دانشگاه سربن و مدرسه سن لویی در کادر آکسیون های مشترک کمیته جوانان ایرانی در اروپا ، که به صورت همزمان در بروکسل توسط کمیته دانشجویی - بلژیک و در هانوفر توسط کانون شصت و هفت برگزار می شد ، دست به تظاهرات ایستاده زدند . این آکسیون که در روزهای آتی در لندن نیز برگزار خواهد شد در حمایت از جنبش دانشجویی و بویژه دانشجویان دانشگاه شیراز صورت پذیرفت .


جوانان با تصاویر سمبلیکی در حمایت از آزادی بیان ، آزادی مطبوعات و آزادی دانشگاه و دانشجو و همچنین اسامی دانشجویان در بند و احضار شده به کمیته های انضباطی و وزارت اطلاعات ، کف پوش سنگی میدان سربن را فرش کرده بودند .


آکسیون با خواندن فراخوان دعوت به گردهم آیی و پیام کمیته جوانان ایرانی در اروپا به دو زبان فرانسه و فارسی شروع به کار کرد . همچنین متن بیانیه های سازمان ها و انجمن های حمایت کننده از بلنگوها بخش شد .


جوانان با پخش اعلامیه هایشان عابرین را در جریان جنبش دانشجویی امروز ایران قرار دادند . ده ها تن از رهگذران با امضای متن پیام کمیته جوانان ایرانی در اروپا به دانشجویان دانشگاه شیراز ، حمایت خود از آنان را ابراز کردند .


در میانه گردهم آیی کمیته دانشجویی بلژیک پیام خود را با تلفن از مقابل سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل به شرکت کنندگان در پاریس رساندند ، که از بلندگو ها پخش و مورد توجه خاص حاضرین قرار گرفت .


در انتها جوانان با خواندن قطع نامه به زبان های فارسی و فرانسوی به گردهم آیی خود پایان دادند .



جوانان ایرانی آزاد - پاریس



متن کامل قطع نامه



گزارش ایرج ادیب زاده برای رادیو زمانه از آکسیون ۱۴ ژانويه ۲۰۰۹




۱۳۸۷ دی ۱۹, پنجشنبه

"در هر جا و در هر زمان دانشگاه سنگر آزادی است"


سخنی با دانشجویان دانشگاه شیراز

قرار بود که دانشگاه را تبدیل به پادگان کنند، شما در مقابل آن ایستادید.
قرار بود دیوارهای زندانشان صدای دانشجویان را در خود پنهان کند، اما صدایتان فریاد شد.
قرار بود که دانشگاه، قلب زنده‎ی جامعه را در هم شکنند. دانشگاه هنوز زنده است، هنوز مقاومت می‏کند.
قرار بود اتحادتان را در هم شکنند، اما در این روزهای سخت در کنار هم مانده‏اید.
شما نیز مانند ما می‏دانید که تازیانه‏ی استبداد لخت و عریان تنها گرده‏ی جنبش دانشجویی و دانشجویان دانشگاه شیراز را رج نمی‏زند. دستگاه سلطه می‏خواهد هیمنه‏ی سرکوبگرش را بر فراز سر دگرباشان جنسی، کارگران و زنان و معلمان، اقلیت های غیرمذهبی و مذهبی، عرب و کرد و ترک و ... بگستراند.
پیام جمهوری اسلامی برای ما روشن است : از خیابانها به خانه ها بر گردید، و دخالتگری در سرنوشت خود و جامعه را فراموش کنید.
پیام رادیکال مبارزات شما اما طنین دیگری دارد و به همین دلیل در کنار مقاومت و مبارزه‏ی شما قد علم کرده و ایستاده‏ایم.
دست‏های ما در کنار دست‏های شماست و حنجره‏ی شما خواهیم بود تا فریاد رهایی‏خواهی و آزادی‏طلبی شما را در روز چهاردهم و هفدهم ژانویه از شهرهایمان به گوش مردم جهان برسانیم.


کمیته جوانان ایرانی در اروپا ـ جمعی از دانشجویان، فعالین سیاسی و مدنی، مبارزین چپ و پناهندگان جوان مقیم اروپا

متشکل از :
جوانان ایرانی آزاد ـ پاریس

کانون 67 ـ آلمان

کمیته دانشجویی ـ بروکسل

کمیته برگزاری مراسم در حمایت از دانشجویان ایران ـ لندن


چهارشنبه، چهاردهم ژانویه ساعت 14.00

بلژیک – بروکسل – مقابل سفارت جمهوری اسلامی

فرانسه – پاریس – مقابل دانشگاه سربن

آلمان – هانوفر

شنبه ، هفدهم ژانویه

انگلستان – لندن

 
Free counter and web stats